De commissie Economie keurde zonet unaniem de resolutie van CD&V-Kamerlid Leen Dierick goed om het ‘recht om vergeten te worden’ uit te breiden. Met dit initiatief willen de christendemocraten dat chronische aandoeningen die al onder controle zijn geen impact meer hebben op het verkrijgen van een schuldsaldoverzekering. Vandaag geldt dit ‘recht om vergeten te worden’ enkel voor mensen die in het verleden door kanker getroffen werden. Door de regeling te verruimen wil Dierick de schuldsaldoverzekering toegankelijker maken voor mensen met een chronische ziekte die onder controle is. Het voorstel kreeg unanieme steun en werd ondertekend door de meerderheidspartijen Open VLD, MR, Vooruit, PS, Groen en Ecolo.
Leen Dierick: “Vaak rekenen verzekeraars een hogere premie aan omwille van een chronische aandoening die al meer dan tien jaar onder controle is. Soms wordt een schuldsaldoverzekering zelfs geweigerd. Het is onaanvaardbaar dat mensen na jaren vechten om een chronische ziekte onder controle te krijgen, hier nog steeds financiële gevolgen of risico’s van dragen. Bovendien beschermt een schuldsaldoverzekering ook het gezin financieel mocht de verzekerde tijdens de looptijd van een krediet overlijden. Ook gezinsleden worden dus getroffen bij een weigering. Met de verruiming die wij voorstellen, willen we deze verzekering toegankelijker maken, ongeacht vroegere chronische aandoeningen.”
Sinds 1 februari 2020 geldt het “recht om vergeten te worden” voor schuldsaldoverzekeringen. Deze maatregel maakt de verzekering zo toegankelijker voor mensen die in het verleden door kanker werden getroffen. Het is verboden voor de verzekeringsonderneming om tien jaar na het succesvol beëindigen van de behandeling nog rekening te houden met de ziekte. In het referentierooster worden bepaalde types van kankeraandoeningen zoals borstkanker opgenomen waarvoor een kortere termijn dan tien jaar geldt.
Het recht om vergeten te worden, richt zich vandaag in de eerste plaats op mensen die in het verleden werden getroffen door kanker. Slechts weinige chronische ziekten, waaronder een infectie met het HIV-virus, zijn opgenomen in het referentierooster. Heel wat controleerbare chronische ziekten, zoals diabetes type 1, vallen niet onder de regeling. Dierick: “Stel je voor, een dertiger heeft al jaren een chronische aandoening die perfect onder controle is, maar die ziekte blijft hem of haar toch financieel achtervolgen. De kans bestaat immers dat die bij de aankoop van een huis een veel duurdere schuldsaldoverzekering moet betalen, of er zelfs helemaal geen krijgt."
In de resolutie vraagt Dierick dat het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg een voorstel moet opmaken om het referentierooster uit te breiden naar chronische aandoeningen zodat ook bepaalde chronische aandoeningen onder de “regeling van het recht om vergeten te worden” vallen. Een eerste voorstel wordt in het voorjaar 2022 verwacht om diabetes type 1 op te nemen, maar ook voor andere chronische aandoeningen zoals MS moet het Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg dezelfde oefening maken. De resolutie vraagt aan de regering om na dit voorstel van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg en advies van het Opvolgingsbureau, het referentierooster zo snel mogelijk uit te breiden naar chronische aandoeningen. Dierick wil daarnaast een bijkomend onderzoek over een uitbreiding van de regeling tot andere gezondheidsverzekeringen zoals reisverzekeringen. Ook moet het recht om vergeten te worden juridisch verankerd worden voor verzekeringen gewaarborgd inkomen zoals voorzien in de gedragscode van Assuralia. Ten slotte moet de regering de evaluatie van de regelgeving opstarten en nagaan welke verbeteringen er doorgevoerd moeten worden.
Ook tijdens vorige legislatuur zette CD&V sterk in op het dossier van verzekeringen en de gevolgen van ernstige of chronische aandoeningen. Op initiatief van Vlaams parlementslid Katrien Partyka werd een motivatieplicht ingevoerd voor bijpremies of het weigeren van schuldsaldoverzekeringen. Ook voorzag deze wet-Partyka in een financiële tussenkomst van een compensatiekas wanneer de bijpremie meer dan 125% van de basispremie bedraagt. Het ‘recht om vergeten te worden’, in feite een uitbreiding van de wet-Partyka, was dan weer het voorstel van toenmalig vice-premier Kris Peeters. Leen Dierick neemt met deze resolutie de draad terug op.
